De wereld van de zeegroenten is relatief nog niet zo bekend. Maar de schatten die de zee voor ons in pacht heeft, smaken naar meer. Zeegroenten zijn verrassend en vernieuwend. Niets nieuws voor zeegroentenspecialist Hans Elenbaas: “Ik ging op m’n elfde al op zoek naar wilde zeekraal en lamsoren. Het is met de paplepel ingegoten, mijn moeder verkocht zeegroenten aan de deur en mijn opa sneed al zeegroenten in de jaren dertig.”

Pioniersmentaliteit, dat is wat je nodig hebt om in zeegroenten te handelen volgens zeegroentenspecialist Hans Elenbaas. “Het op het land verbouwen van zeegroenten gebeurt nog niet zoveel en nog niet zo lang. Het staat voor een groot gedeelte nog in de kinderschoenen”, legt Elenbaas uit. Achter de zeedijken op het Zeeuwse eiland Schouwen-Duiveland vindt teelt van zeegroenten plaats als zeekraal en experimenteel lamsoren, geteeld op zogenaamde verzilte gronden met behulp van kwelwater. “Hier telen we de eerste zeegroenten. Verder komt het meeste nog steeds uit het wild net als vroeger, gewoon uit de zee dus, geoogst met een vergunning in Nederland of Frankrijk”, vertelt Elenbaas. Daarom ziet hij zichzelf eerder als ‘specialist’ dan als teler.

Het vergt een ware pioniersmentaliteit om zeegroenten te oogsten, te telen en te verwerken. In gesprek met Elenbaas wordt duidelijk dat het telen een complex verhaal is. “Veel producten zijn schaars en zeldzaam”, vertelt Hans. “Daar komt nog eens bij dat zeegroenten veel zorg eisen, de planten zijn vaak zilt en daardoor heel kwetsbaar. Oogsten is dan ook echt handwerk en erg arbeidsintensief.” Zo legt Elenbaas uit dat bij het oogsten van zeekraal nogal wat komt kijken. “Zeekraal kan stok of draad bevatten. Daarom snijden we alleen de malse, bovenste topjes. Dat maakt oogsten echt handwerk. Doe je dat niet, heb je het gevoel dat je tandenstokers in je mond hebt.”

Zeekraal is met 70 a 80 procent van de omzet veruit de populairste zeegroente. Daarna komen lamsoren, zeebanaan en zeevenkel.

Het is een echte uitdaging, waarvoor de enthousiaste Elenbaas niet wijkt. “De liefde voor zeegroenten is me met de paplepel ingegoten. Het is mijn passie. Van oorsprong ben ik bioloog, alleen heb ik samen met mijn broer van mijn hobby mijn werk gemaakt toen we in de zeegroenten begonnen.” Helaas is zijn broer hem intussen ontvallen, maar de passie voor het vak is er niet minder op geworden. “Ik ben voortdurend op zoek naar nieuwe zeegroenten. Naar innovaties en naar verbeteringen voor de teelt van bestaande en nieuwe zeegroenten. Ik heb alles over voor een optimaal product en een hoogwaardige kwaliteit”, aldus Elenbaas.

Hiervoor kijkt de specialist ook over de landsgrenzen. “Zeevenkel groeit oorspronkelijk in het Middellandse Zeegebied of bij de rotskusten in Engeland. Daarom wordt het voor mij nu geteeld in Griekenland, waar het in een kalkrijke omgeving met een hoge vitamine C waarde groeit. Zelf zijn we ook begonnen met experimentele teelt gezien zeevenkel steeds meer aan populariteit wint.” Bij Europa blijft het overigens niet. “Zeebanaan is net als zeevenkel een exotische zeegroente. Het wordt voor ons geteeld in Australië. Ook met zeebanaan zijn we begonnen met de eerste experimentele teelt.”